Zabbaleen en City Stars

Certificaat

Eerst melden dat ik mijn certificaat heb. Ik heb 147 uit 200 punten gehaald. Bij nakijken resultaten per ongeluk van een medestudent gelezen. Eerdere melding van 140 klopt dus niet. En ik ben niet de laatste geworden maar de een na laatste. Niet omdat ik beter was dan mijn collega, maar omdat hij altijd te laat was en daardoor aftrek heeft gekregen.

Inleiding

Ik zit nu in Gezira, op de westoever van Luxor, bij de aanlegsteiger van de Ferry. Hotel Amon is goed en heeft een mooie tropische tuin.

Twee weekeinden geleden twee nogal verschillende dingen bezocht. Op donderdag ben ik naar de Zabbaleen geweest, de vuilnisophalers van Cairo en op vrijdag naar de grootste mall (winkelgebouw) van Egypte, tevens een van de grootste malls van de wereld.

Zabbaleen

Wat achtergrond eerst. Meer is te vinden op Wikipedia (Engelstalig). In Cairo was er lang geen officieel vuilophaalsysteem. Het meeste vuilnis werd verzameld door de Zabbaleen. De Zabbaleen zijn Christenen, oorspronkelijk afkomstig ten zuiden van Cairo. De Zabbaleen leven met 60.000 tot 70.000 mensen tegen de berg Moqattam, niet ver van de Citadel en niet ver van de (bewoonde) noordelijke begraafplaats. In Medinet Nasr zie ik ze dagelijks de vuilcontainers afstropen met een handkar of een ezelkar om te zien of er wat bruikbaars tussen zit. De een zamelt metaal in, de ander plastic. Ieder zijn specialiteit. Tot voor kort zamelden ze ook etensresten in, voor de varkens die ze hielden. Op die manier werd heel veel organisch afval nog goed gebruikt. Met de opkomst van de varkensgriep heeft de regering besloten alle varkens af te maken. Er zijn mensen die denken een anti-Christelijke houding van de overheid daarbij een rol kan hebben gespeeld. Nu wordt organisch afval niet meer verwerkt en zitten de Zabbaleen met een strop. Ik ben dus naar Garbage City gegaan, het stadsdeel waar ze onder andere wonen. Dat was veel leuker en mooier dan ik had verwacht. Dat stadsdeel bestaat uit twee totaal verschillende delen. Er is het deel waar de mensen wonen en werken (afval sorteren en opslaan) en er is het terrein van het klooster en de openluchtcathedraal, gewijd aan St. Simeon de looier (Engelstalige Wikipedia-pagina), ook wel 'St. Simeon de schoenmaker' genoemd.

Bij dat laatste ben ik begonnen. Helaas was de bewaker een paar dagen met vakantie en kon ik niet in het klooster of in de openluchtcathedraal. Foto's daarvan zijn op internet wel te vinden, bijvoorbeeld op deze pagina. Een beeld van het gebied op de volgende foto's.











Zicht op de stad onder Moqattam met schotels op de daken en duiventillen (dat is me ooit verteld):



Het gebied is rijk aan reliefs, uitgehakt in de rots, met voorstellingen uit het Nieuwe Testament. Hierbij enige foto's. De eerste is St. Simeon als schoenmaker. Herkenbaar zijn verder de geboorte van Jezus, de kruisiging en Pinksteren. De voorstelling op de laatste foto herkende ik toen ik er voor stond, maar nu niet meer.















































Garbage City is erg kinderrijk. Het leegspuiten van spuitbussen met een soort schuim naar elkaar, was voor de kinderen op die dag in elk geval het belangrijkste spel. Mogelijk heeft iemand die spuitbussen ergens gevonden. Ondanks de vele kinderen, op geen enkele manier lastig gevallen.

Na het klooster en omgeving bekeken te hebben, liep ik naar het woon/werk-gebied. Het valt mee in vergelijking met wat ik verwacht had. Natuurlijk is het een beetje een rommel, maar ik ben wel wat gewend. Ik heb er geen foto's van gemaakt. Dat vond ik niet goed. Ik was er niet om aapjes te kijken, maar om te kijken hoe het leven van die mensen is. Foto's maken zou contact met de mensen in de weg staan. De vrouwen en meisjes dragen er geen hoofddoek en hebben vaak opzichtige kleding aan. Het zijn erg mooie mensen. Ik heb met een aantal van hen wat smalltalk uitgewisseld; erg leuk en erg vriendelijk allemaal. Begrijp me goed; ik wil hun leefomstandigheden niet verheerlijken. Ze hebben veel problemen, onder andere met gezondheid (hepatitis) en bestaan als 2e rangs burger. Maar het was er ook een opgewekte boel.

Op weg naar het klooster was de taxi al door het woon/werk-gebied heen gegaan en zijn we een kermisje gepasseerd. Ik ben naar die kermis teruggelopen en heb daarvan foto's gemaakt. Ik houd van volkskunst op karren en vrachtwagens en heb eerder vergelijkbare kermisattracties gefotografeerd in Alexandrie. In Alexandrie werden die toestellen toen niet gebruikt. Hier wel. Ik hoop dat een museum de hand kan leggen op enkele van zulke toestellen, want ik vrees dat dit niet lang meer zal bestaan en de toestellen voor oud ijzer verschroot zullen worden.


























































City Stars

City Stars is een van de grootste winkelgebouwen (malls) van de wereld en de grootste van Egypte. Hier is een Wikipedia pagina over City Stars. Ik ben de dag na mijn bezoek aan de Zabbaleen met twee medestudenten naar City Stars gelopen. Was een klein uur lopen. Het is inderdaad erg groot en luxe. Alle grote merken hebben er een vestiging. Ik vond er zelf geen bal aan en de mensen die er liepen leken me ook niet al te vrolijk. Foto's maken mocht niet, althans niet op de plekken waar je de centrale ruimte met glazen liften en zo kon fotograferen. We hebben er overigens wel lekker gegeten. Ook alle eetketens van de wereld hadden een vestiging, maar wij hedden denk ik een restaurant dat zelfstandig opereerde. City Stars was wel een groot contrast met de dag ervoor.

Waar ik graag nog een keer naaar terug wil, is makkelijk te raden.

Appartement en omgeving

Rugpijn

Ik had al eerder willen schrijven over het appartement en de omgeving, maar er waren weinig mogelijkheden. Nu heb ik er meer tijd voor, omdat ik besloten heb om te stoppen met de lessen. De rugpijn maakte het onmogelijk nog enig huiswerk te doen en het tempo en moeilijkheidsgraad voor niveau 3 lagen nog hoger dan eerder, omdat er geprobeerd werd om een halve module stof in vier lesdagen te stoppen. Er is dan nog een dag om alles door te nemen voor de test op woensdag. Gisteren ben ik nog naar de les gegaan, alleen om de leraar en medestudenten te melden dat ik stopte en mijn rug belangrijker vond dan de les. Het certificaat ligt niettemin morgen of overmorgen klaar en ik besteed de dag nu vooral met heel veel lopen en liggen. Het gaat nu stukken beter dan een paar dagen terug.

Appartement

Het appartement is op de begane grond van een flat in Medinet Nasr (Nasser City) op tien minuten lopen van Fajr Center, waar ik les had. De eerste foto toont de flat. Mijn voordeur is tussen de hoofdingang, iets links van het midden en de rechterhoek. Als je weet waar het is, zie je de bruine hardhouten voordeur. Je ziet ook twee kleine ramen, links en rechts van de voordeur. Dat zijn mijn enige ramen. De linkse verlicht de ontvangstruimte van 3 bij 4 meter, waar een salontafel, twee bankjes en een koelkast staan. De rechtse is van de slaapkamer die ik gebruik voor opslag. Na de ontvangstruimte komt de centrale kamer van 4 bij 4 meter. Links is dan een behoorlijke badkamer met toilet en rechts de eerder genoemde slaapkamer. Rechtvooruit is een kleine keuken met aanrecht, gasfornuis op flessengas en nog een kast met werkblad. Er is een waterzuiveringssysteem dat leidingwater drinkbaarder maakt via omgekeerde osmose. Ik gebruik het om thee- en koffiewater te tappen en water voor koken. Voor drinken gebruik ik liever mineraalwater uit flessen van 6 liter uit de supermarkt. In de centrale kamer is een eettafel met vier stoelen en staat een eenpersoons bed. Dat gebruik ik om te slapen. Er is nog een raam naar een open ruimte in de flat zelf, maar die is met gordijn afgesloten om inkijk te voorkomen. Dat betekent dat in de woonkamer geen daglicht binnen komt. Ik realiseerde me, toen ik de flat accepteerde, niet zo goed hoe zeer ik het gebrek aan daglicht en uitzicht zou gaan missen. De keuze voor deze flat uit drie die ik bekeken had, was vooral dat deze vast internet had en de andere twee niet. Die hadden ook geen wireless mogelijkheid. Wel hadden die tv, wat ik hier weer niet heb. Voor 400 US$ per maand is het best duur. Twee jaar terug had ik voor iets meer een veel groter appartement met fantastisch uitzicht in een ouder en iets drukker deel van Medinet Nasr.

Omgeving

Als ik naar buiten stap zie ik het uitzicht op de volgende twee foto's.
















Een poging om het aan te laten sluiten, lukt me niet.

Wat je wel kan zien is dat dit deel van Medinet Nasr een gebied in ontwikkeling is. Een Wikipedia-pagina (Engelstalig) geeft aan dat Medinet Nasr ongeveer 250 vierkante kilometer groot is. Er zijn tien districten (wijken). Ik zit in wijk nummer 8. Ik gok dat de bouw van wijk nummer 8 een jaar of 20 geleden is begonnen. Het is nog niet volgebouwd. Er staan in Medinet Nasr eigenlijk alleen maar flats. Laagbouw is zeldzaam. Ongeveer 20% van de kavels in de directe omgeving bestaat uit bewoonde flats. Ongeveer 50% is in allerlei stadia van bouw (van grondwerkzaamheden tot aanbrengen ramen) en de rest is braakliggende kavels. Daar staat meestal al wel een muurtje omheen met de naam van de eigenaar erop geschilderd. De rechtse van de twee foto's hierboven toont zo'n kavel. Op de meeste van die kavels hebben enkele mensen eenvoudige eenkamerwoninkjes gebouwd van bouwmateriaal in de buurt. Daar woont dan 1 persoon in, of een klein gezinnetje. Vaak staat er wel een schotel op het dak. Ook op de rechtse foto zie je een paar van dat soort hutten; beetje vaag, maar ze zijn er. Zodra de bouw start, moeten ze de hut afbreken en vertrekken. Dat gebeurde vorige week met twee gezinnen die in hutten op een terrein naast 'mijn' flat woonden. Op de eerste foto, die een paar weken geleden is genomen, zie je net boven de buizen uit nog de bovenkant van een van die woninkjes, links van de flat.

Er is hier nu veel bouwactiviteit en stof. 's Nachts trekt er bij windstilte een verstikkende luchtvervuiling over de wijk. Ik sluit dan de kieren onder de deuren af met nat wc-papier. Een verdere last is nog het dochtertje van de bawab, de 'housekeeper'. Dat meisje heeft periodes dat ze vreselijk hard schreeuwt. Dat gaat door merg en been en kan op sommige dagen van 7 uur in de ochtend tot 1 uur 's nachts duren.

In mijn vorige flat, twee jaar terug was ik heel gelukkig. Mooi uitzicht, levendige omgeving. Hier is het allemaal veel minder. Over een paar jaar, als de omgeving af is, zal ook hier de middenstand de buurt verlevendigen, maar nu is het nogal saai. Plekken die twee jaar terug saai waren, zijn nu ook veranderd in levendige straten. Het gaat allemaal erg snel.

De volgende foto's geven nog wat meer een indruk van de omgeving.

Geslaagd!

Ik ben trots als een oude aap. Gisteren het examen gehad voor niveau 2 en uit het schriftelijke deel 60 uit 80 gehaald (7,5), wat ik niet verwacht had, ook niet na de test. Mondeling was een aanfluiting vond ik - 5 minuten om met vier studenten te praten is wat erg kort -, maar de punten die uitgedeeld werden kloppen aardig. Ik denk dat er overleg met de leraar is geweest. Ik was wat bezorgd omdat de directeur het mondeling deed en hij was er eerder zeer op tegen dat ik niveau 2 ging doen. Ik was bang dat hij zijn gelijk achteraf nog wilde halen, maar met 33 punten uit 50, heeft ie zich van de sportiefste kant laten zien. Drie vragen stellen is niet echt een representatieve test, maar met die 33 uit 50 (een 6,5) en de 28 van vorige week en 19 uit 30 van de leraar, kwam ik op 140, wat net genoeg is voor kwalificatie 'goed' op het certificaat. De Nigeriaan heeft dat ook, met wat meer punten en de andere twee haalden 'zeer goed' en 'excellent'. Het resultaat 'excellent' voor de Cyprioot is bijzonder, omdat hij voor de cursus nog niet kon lezen en schrijven in het Arabisch. Dat heeft ie in drie dagen onder de knie gekregen. Praten kon hij al erg goed, want zijn vader komt uit Syrie.

Ik zit het te vieren in de bar van hotel Lotus in het centrum. Ik heb me dit weekeinde op een korte vakantie getracteerd. Morgen Saqqara en vrijdag weet ik nog niet. Ladingen huiswerk meegekregen voor het begin van niveau 3, maar ik ben erg moe. Dus ik zal er voor het fatsoen wel wat van doen, maar zeker niet alles. Mijn rug staat ook al een hele week scheef, wat veel pijn geeft en erg moe maakt. Ik heb de afgelopen weken heel hard gewerkt en mezelf bijna geen leuke dingen gegund, alleen maar gestudeerd. Vandaag was ik zo moe dat ik niet eens meer het woord sadieq (vriend) goed schreef in het dictee.

Eigenlijk was de cursus iets te moeilijk voor me, maar door heel hard werken heb ik ook mijn gelijk willen bewijzen dat ik niveau 2 aan kon. Verder heb ik zo heel veel opgestoken. Ik overweeg wel om toch weer met de prive-leraar in Eindhoven een aantal lessen te doen, niet om wat nieuws te leren, maar om alles nog eens rustig door te nemen, zodat de nieuwe kennis niet snel vervliegt. Het certificaat hang ik na thuiskomst op in de wc, waar alle certificaten hangen waar ik trots op ben, zoals beklimming Kilimanjaro (2x), beklimming Mount Meru en eerdere certificaat Arabisch.

Nu een Stella!

De halfweg-test

Vandaag de halfweg-test gedaan. We hebben de helft van niveau 2 eind vorige week afgerond wat betreft de stof. Gisteren alles herhaald en vanochtend dan de test. Deze was schriftelijk. Er waren 40 punten te halen. Eind volgende week de eindtest zijn er 80 punten te halen, waarvan 70 (?) door mondelinge- en schriftelijke tests en ik dacht 10 door de leraar uit te delen voor ijver en dergelijke (op tijd komen, huiswerk maken en algemene indruk). In elk geval 120 punten samen. Ik meen dat je er 66 moet hebben (= 5 1/2) voor een certificaat. Vorige keer was ik bij beide tests de beste van de klas met voor de halfweg-test 37 of 38 uit 40. Nu was het maar 28 uit 40, een zeven, en de minste van de klas. Jammer van een paar stomme fouten die ik gisteren precies zo maakte. Ik had 30 tot 32 zeker moeten kunnen halen. Toch zijn dit genoeg punten om hoop te houden op het halen van het certificaat. Het zal nog best zwaar blijven, maar het begint steeds meer te wennen. Ik heb meer controle over de stof en kan beter volgen wat er allemaal gezegd wordt.

Een indruk van hoe een les er aan toe gaat, vind je op Youtube:

http://www.youtube.com/watch?v=X5VQhdE2i2s

Ik vermoed dat dit eind niveau 2 of begin niveau 3 is. Ik kan het redelijk volgen. Het filmpje geeft een goed beeld van de klaslokalen, het meubilair en de stijl van les geven. Iedere leraar doet de dingen op zijn eigen manier, natuurlijk. Wij hebben er een die veel fanatieker is. De leraren die ik tot nu toe had waren erg goed en ik hoor ook alleen maar goede verhalen over de andere leraren.