Reis en eerste dagen

Eerder schreef ik over het dagje centrum. Nu over de dagen daarvoor. Beetje rare volgorde, maar ik wilde details van dagje centrum niet vergeten.

Naar Schiphol
De avond voor vertrek was er eerst nog het kerstdiner en het afscheid van onze directeur Hans Geleijnse in De Vier Jaargetijden in Tilburg. Ik had een paar dagen ervoor al een taxi van thuis naar het station in 's-Hertogenbosch besteld voor even voor enen 's nachts. Ik wilde de nachttrein naar Schiphol nemen die even voor half twee vertrok en om ongeveer 3 uur aan kwam. Dat was bijna vier uur voor vertrek, dus normaal gesproken ruim op tijd. Maar die dag sneeuwde het en de NS hadden laten zien daarmee niet om te kunnen gaan. In De Vier Jaargetijden werd ik steeds onrustiger. Eerste vraag was al of ik nog wel op tijd in 's-Hertogenbosch zou zijn, want de treinen hadden die middag een deel van de tijd niet gereden op dat traject. Ik heb uiteindelijk het eten niet afgewacht, heb me bij de organisatie verexcuseerd en ben met de trein naar s'-Hertogenbosch gegaan. Dat ging erg soepel, geen wachttijd, want ik had een trein die te laat aan kwam, tegelijk met mij. Thuis de taxi twee uur naar voren gehaald zodat ik nog met de laatste trein van het reguliere net (niet nachtnet) naar Schiphol zou gaan en dus zes uur eerder daar zou zijn dan de geplande vertrektijd van het vliegtuig. Op het station trof ik collega Peter van E., die van het diner af was gekomen en al een uur wachtte op een mogelijkheid om naar Zaltbommel door te reizen. Dat zag er niet goed uit. Hij meldde wel dat er even na elf uur nog een sneltrein naar Utrecht was vertrokken. Geplande treinen naar Schiphol of Utrecht verschenen niet. Grote verwarring, zoals altijd als er iets mis is op het spoor. Een man met een walkie talkie kon beweren dat de trein naar Utrecht zo vertrok en een collega, ook met een walkie talkie, beweerde dan dat Utrecht geen treinen uit het zuiden accepteerde. Met die informatie weer naar walkie talkie nr 1 kreeg ik te horen dat zijn informatie toch echt was dat er een trein reed. Rond twaalf uur was duidelijk dat er helemaal niks meer reed. Wat nu? Eerst gekeken of er taxi's konden worden geregeld door NS. Dat leek te gaan gebeuren, maar zeker was ik niet. Toen ouders gebeld om te vragen paraat te zijn voor noodscenario voor naar Schiphol brengen. Uiteindelijk kwamen er twee taxi's. Beetje stom geregeld was dat die beide naar Schiphol gingen, omdat in de ene een echtpaar en in de andere ik naar Schiphol reed. In de mijne zat ook nog een vrouw die naar Culemborg moest en een jongen die naar Utrecht moest. Zo konden de kosten lager blijven omdat zij ook bijdroegen en hoefde ik maar 195 euro te betalen. Moest om kwitantie vragen en kon die later proberen te declareren bij de NS. Zal nog wat gaan worden vrees ik. Uiteindelijk wel op tijd op Schiphol aangekomen, even na 2 uur 's nachts meen ik, en nog een paar uur proberen te slapen op de grond in de vertrekhal.

Misschien weet een van de collega's of Peter ook met de taxi thuis is gekomen, en zo ja, of hij zijn geld heeft teruggekregen, en hoe.

Vlucht
Uiteraard was er weer wat mis met de vegetarische maaltijd. Wel opgegeven bij vliegwinkel.nl, maar dat komt dan niet door bij KLM, net als in juni toen er bij de reis met HT Wandelreizen naar Marokko ook geen vegetarische maaltijd was. Ook KLM. Er zou nog wat geprobeerd worden en ik moest voortaan dat een paar dagen vooraf extra checken is me verteld. Vlucht naar Rome met normale vertraging van 45 minuten vertrokken. In Rome vertrok de vlucht naar Cairo niet wegens problemen. Weer uitstappen, terug naar de terminal gereden, geen waarschuwing wanneer wel vertrek of zo. Even later naar ander vliegtuig. Toen waren er mensen zoek, nogal wiedus. Dus de koffers van die mensen er uit en met 2 1/2 uur vertraging vertrokken.

Cairo
Nog nooit zo snel door de procedures gelopen. Visum kopen bij de bank ging snel (15 US$), rijen voor de douanes gingen erg snel en de rugzak lag al naast de band. Taxi naar Pharaohs Hotel in Dokki, waar ik de allereerste keer (in 1986) in Cairo overnachtte (met NBBS reizen) en in 1989 nog een keer een nacht toen ik alleen ging. Wat gegeten bij een take-away en een Stella gedronken in de bar. Er waren twee Nederlandse groepen in het hotel, waarvan een van Djoser.

Fajr en appartement
Volgende dag taxi naar Fajr in Medinet Nasr. Daar ingeschreven, betaald, meteen niveau-test gedaan en met Ayman op appartementenjacht. Nu had ik eerder drie keer (!) een mail ontvangen van Fajr met ongeveer dezelfde vragen over wat voor soort appartement ik wilde, wanneer ik aan kwam en wanneer ik vertrok en zo. Drie keer heb ik die ook beantwoord, steeds hetzelfde. Ik was er bijna op de minuut op de opgegeven tijd, en nog wist Ayman niet dat ik kwam, wat ik wilde, enzovoorts. Ik heb drie appartementen gezien, waarvan een nog anderhalve keer zo groot als het appartement dat ik twee jaar terug had en erg groot was (ook anderhalve keer zo duur). Ben gegaan voor de kleinste, die vast internet had. De andere twee hadden geen enkele vorm van internet. Wel TV, wat dit appartement weer niet heeft.

De daarop volgende dagen was het veel slapen, schoonmaken, lezen, buurt verkennen, route van en naar Fajr uitzoeken, chatten met collega's en vooral heel vaak weg voor inkopen. Nu ben ik op orde. De basisvoorraad levensmiddelen, schoonmaakmiddelen en ontbrekende inventaris is er nu. Het appartement is redelijk schoon, de fles met Dettol flink aangesproken. Ik heb 's nachts geen bloedneuzen meer van het stof.

De volgende blog meer over het appartement en de buurt.